KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
COLUMNSOver belevenissen en inzichten |
CLICK HERE FOR |
Sommige mensen kunnen zo frappant veel op een andere persoon lijken, dat men gebiologeerd raakt bij het aanschouwen van die mensen. Bij een eeneiige tweeling vinden wij dat normaal. Maar bij mensen die in de verste verte geen familie van elkaar zijn, is die gelijkenis zeer bijzonder. De gelijkenis betreft dan eerst en vooral het uiterlijk van die mensen. Maar al gauw zal vervolgens kunnen blijken dat die mensen ook op andere punten veel overeenkomsten vertonen. Met name qua karakter.
Dit gegeven is zo fascinerend dat men de gedachte zal krijgen dat er een verband moet bestaan tussen het uiterlijk van mensen en het karakter wat die mensen hebben. Als men daar wat dieper over nadenkt zou men dan ook tot de gedachte kunnen komen dat het karakter van mensen zich door het uiterlijk van mensen vormt. Of andersom natuurlijk! In grote lijnen is de mogelijkheid dat dit het geval is best wel opportuun. Stel dat iemand een opvallend grote neus heeft. Dan zullen zijn gedragingen deels door die neus worden bepaald. Te denken valt dan aan gedragingen die voortvloeien uit het pestgedrag van de leeftijdsgenoten op school. Het gaat in dit geval dus om een significant kenmerk van die persoon. Een kenmerk dat die persoon in negatieve zin zal gaan beïnvloeden. Maar lang niet alle karaktertrekken zullen zo sterk van invloed zijn op de karaktervorming van mensen dan alleen een dergelijke afwijkend grote neus.
Het blijkt dat ook heel erg subtiele kenmerken van iemands uiterlijk in het karakter van die persoon kunnen worden weerspiegeld. Maar als mensen erg op andere mensen lijken blijken zowel de fysieke bijzonderheden, alswel de karaktertrekken op meerdere punten overeen te komen. Ieder mens heeft wel een dubbelganger wordt er wel eens gezegd. Maar als men de dubbelgangers van mensen dan ziet, valt het toch vaak tegen. De verschillen zijn dan vaak te groot om tot misverstanden over de werkelijke persoon te komen. Regeringsleiders maken soms gebruik van een dubbelganger van henzelf. Vooral de regeringsleiders met dictatoriale neigingen. Met name voor openbare optredens. Het is goed verklaarbaar waarom zij dit doen. Tijdens openbare gelegenheden zijn regeringsleiders anders immers veel te moeilijk te beveiligen. Regeringsleiders die controversiële standpunten innemen zijn al gauw een gevaar voor de maatschappij. Als men denkt waarom een bepaalde omstreden regeringsleider toch in vredesnaam het risico neemt om zijn beleid ten gehore van heel veel mensen in het openbaar uiteen te zetten, zal men vaak met een dubbelganger hebben te doen. Bij het bekijken van beelden van die betreffende regeringsleider zal men vaak blijken te twijfelen over de echtheid van de opname van die persoon. In een dergelijke situatie zal men ook vaak met een dubbelganger van de regeringsleider hebben te doen. Anders zou men namelijk niet gaan twijfelen. Wanneer men met de echte regeringsleider heeft te maken, zal men niet gaan twijfelen.
De grote vraag is nu of een dubbelganger van een dictator minder gevaarlijk is, dan de echte dictator is? Zolang die dubbelganger niet in dezelfde omstandigheden komt te verkeren als zjn illustere 'spiegelbeeld', zal dat meevallen. Maar als dat wél het geval is, kan dat wel eens erg uit de hand lopen. Het dictatoriale karakter van de initiële persoon zou immers ook wel eens in de echte persoon kunnen blijken te heersen. Als dat niet zo zou zijn, was de gelijkenis tussen die personen niet zo groot. Wat dit betreft is het wel belangrijk om zich af te gaan vragen, of men met een nauurlijke dubbelganger heeft te doen, of met een gecreëerde dubbelganger. Vooral in de hogere machtsstructuren zullen kosten noch moeite worden gespaard om de eventuele dubbelganger zo echt mogelijk te doen lijken.